این واقعیت در حالی است که بررسی‌های دقیق درباره منابع و مصارف آب ایران نشان می‌دهد وضعیت کشور در بسیاری از شاخص‌های مرتبط با بهره‌وری آب بحرانی است و لازم است در این خصوص اقدامات مدیریتی و کنترلی جدی‌تری اجرایی شود.
در همین رابطه مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به تازگی در گزارشی با عنوان «مفهوم‌سازی کل‌نگر بحران آب با استفاده از پویایی‌شناسی سیستم ها»، به موضوع شاخص بهره وری آب در کشور پرداخته و ضمن تاکید بر پایین بودن این شاخص در کشور به ضرورت‌های اصلاح آن پرداخته است.
در مقدمه این گزارش اشاره شده که بر خلاف تصور غالب، بحران آب ایران تنها ناشی از تغییرات اقلیمی نیست و سهم عوامل انسانی از جمله توسعه مصارف آب بر، وضعیت اقتصادی و معیشتی وابسته به آب، وضعیت صادرات – واردات، سطح زیر کشت، رشد جمعیت، امنیت غذایی در مشکل آبی کنونی کشور نسبت به عوامل طبیعی به مراتب بیشتر است.
این یعنی در هم تنیدگی عوامل و متغیر‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی، سبب شده هر یک از آن‌ها به صورت مستقیم و در وضعیتی کاملاً پویا بر بحران آب و خشکسالی کشور اثرگذار باشند.
کاهش ۲۹ درصدی آب تجدیدپذیر ایران باوجود کاهش ۱۲ درصدی بارش‌ها
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌ها مقدار آب تجدیدپذیر کشور در دوره ده ساله ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ نسبت به دوره بلند مدت پیش از سال ۱۳۸۵ با کاهش معنا دار ۲۹ درصدی (معادل ۳۶ میلیارد متر مکعب در سال) رو به رو بوده است و این در حالی است که در این بازه زمانی میزان بارندگی‌ها تنها ۱۲ درصد کاهش یافته بود.
همچنین از این کاهش ۳۶ میلیارد متر‌مکعبی، سهم هر یک از حوضه‌های آبریز درجه یک خلیج فارس و دریای عمان، فلات مرکزی، دریای خزر، دریاچه ارومیه، قره قوم و مرزی شرق به ترتیب ۶۰، ۱۹، ۹، ۵، ۴ و ۳ بوده است.
در ادامه این گزارش به شاخص‌های مهم منابع آب مانند شاخص وابستگی کشاورزی به منابع آب زیرزمینی، شاخص بهره‌وری آب، شاخص سرانه آب تجدیدپذیر، شاخص نسبت آب مصرفی به پتانسیل منابع آب اشاره شده و ضمن مرور کلی بر جزئیات مصرفی آب در این خصوص تلاش شده تا الگویی مشخص و جامع برای حل بحران آب ایران ارائه شود.
مصرف بی رویه آب در بخش کشاورزی سبب خواهد شد تا با افزایش شاخص تهدیدپذیری کشاورزی و به تبع آن امنیت غذایی از نوسانات از منابع آب زیرزمینی بیشتر می‌شود.
در واقع کسری مخازن دشت‌های کشور و شور شدن آن‌ها و مهاجرت مردم ساکن این نواحی و ایجاد توزیع جمعیتی نامتوازن از مواردی است که ارتباط این شاخص را با امنیت آبی و امنیت اجتماعی نیز روشن می‌سازد.
وابستگی دو برابری کشاورزی ایران به آب زیرزمینی نسبت به اروپا
جالب اینکه مقایسه شاخص وابستگی کشاورزی به منابع آب زیرزمینی در کشور‌های مختلف نشان می‌دهد مقدار این شاخص به طور معناداری در ایران بیشتر از سایر مناطق جهان است.
به عنوان مشخص در حالی که شاخص وابستگی کشاورزی به منابع آب زیرزمینی در قاره‌های آسیا، اروپا، اقیانوسیه، آفریقا و آمریکای شمالی به ترتیب ۳۸.۵، ۲۹.۵، ۲۴.۷، ۱۸.۳، ۴۵.۷ است، اما میزان این شاخص در ایران ۶۲.۱ درصد است.
