ماموریت دکتر رضا اردکانیان، بیش از سه سال است که در سازمان ملل متحد به اتمام رسیده است. او حالا وزیر نیرو است.
نه تنها تصمیم ندارم که کاندیدا بشوم، بلکه تصمیم دارم که کاندیدا نشوم.
در سالهای گذشته زیاد دیدهایم، برخی برای ورود به انتخابات ریاستجمهوری، مجلس و یا پذیرش مسوولیتی، یک باره و حتی در روزهای پایانی ثبتنام، احساس تکلیف کردهاند! پس، همان ابتدای مصاحبه از اردکانیان میخواهم تا موضعش درباره کاندیدا نشدن در انتخابات ریاستجمهوری را شفافتر کند.
آیا پاسخ «خیر»ی که (در خصوص عدم تمایلتان برای کاندیداتوری ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰) ارایه کردید، قطعی است یا اینکه ممکن است شش ماه بعد احساس تکلیف کنید؟ یا اگر به شما تکلیف کنند احتمال دارد قبول کنید؟! چون اخیرا در برخی مطالب شما را به عنوان یکی از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری آتی معرفی میکنند. حتی این گمانه هم زده میشود که برخی کارهای شما در این دوره، از جمله کمپین «الف- ب – ایران» ممکن است نمایش تبلیغاتی برای کاندیداتوری احتمالی شما در انتخابات ریاستجمهوری باشد.
•«من هم این بحثها را هر از گاهی شنیدهام. ولی این اولین باری است که توسط یکی از همکاران رسانهای مورد سوال واقع میشوم. آخرین باری هم خواهد بود که به این سوال جواب میدهم. به این معنا که اگر احیانا باز هم مورد سوال واقع شوم، در جواب، به همین پاسخی ارجاع خواهم داد که الان خدمت شما عرض میکنم. ابتدا چند نکته را عرض میکنم. اول اینکه در کشور ما متاسفانه به دلیل عدم کارکرد مستمر و غیرفصلی احزاب، سیستمهای ارزیابی عملکرد متداول و مستمری نیست که بر اساس مترهای مورد قبول جامعه، کارکردها را ارزیابی کنند. لذا ممکن است گاهی افرادی از عملکرد فرد یا دستگاهی احساس رضایت کنند، بعد شیوهای که برای ابراز رضایتشان انتخاب میکنند این طور است که آن فرد را به عنوان کاندیدای منصبی معرفی میکنند. بنابراین تلقی من و برخی همکارانم این است که برخی از این گمانهزنیها، صرفا به منزله ابراز رضایت نسبی از کار وزارت نیرو است.»
چه کسانی کاندیداتوری احتمالی شما برای ریاستجمهوری را گمانهزنی کرده بودند؟
عرض کردم اگر کسی (این گمانه را) گفته باشد ما این طور تلقی میکنیم. البته همکارانم از اینکه ببینند کارشان مورد رضایت نسبی افراد، گروهها و مردم است، خوشحال میشوند و برای ادامه کار انگیزه مییابند. اما ماجرا شکل دیگری هم دارد که من شخصا با آن مشکل دارم و آن، اینکه برخی تریبوندارها بهرغم شعاری که در خصوص لزوم خدمترسانی به مردم طرح میکنند، خدمترسانی به مردم به خاطر شایستگیشان را یک وظیفه تلقی نمیکنند و فکر میکنند اگر مسوولی وظیفهاش در خدمترسانی را درست انجام داد، احتمالا به دنبال سمت و منصب دیگری است! مردم ایران مستحق بهترین خدمترسانیها هستند. تک تک همکاران من در وزارت نیرو، قدر بزرگی فرصتی که برای خدمترسانی به مردم در اختیارشان قرار گرفته است را میدانند. به همین دلیل است که عرض میکنم تقدیر و تشکرهایی که از ما شده است را نوعی پیشپرداخت میدانیم به جای اینکه دستمزد تلقی کنیم. یعنی بابت کاری که وظیفهمان است که انجام دهیم به ما گفته شده است: «خدا قوت.» لذا باید تا پایان این دولت برای ادامه خدمترسانی و تامین آب و برق مطمئن به ویژه در شرایط کرونا و تحریم سر از پا نشناسیم. برخی – خصوصا در بیرون از ایران – همه استعداد و انرژیشان را صرف کاهش تابآوری مردم میکنند. ما در نقطه مقابل تلاش میکنیم حداقل از ناحیه تامین آب و برق مردم دغدغهای نداشته باشند.
آقای دکتر، جواب سوال من را واضح ندادید؛ آیا جنابعالی بنایی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ دارید؟
خیر؛ من نه تنها تصمیم ندارم که کاندیدا بشوم، بلکه تصمیم دارم که کاندیدا نشوم.
پس چرا گمانهزنی درباره احتمال کاندیداتوری شما مطرح شده ولی درباره دیگر وزرا گمانهزنی نشده است؟
میتوانید از وزرای دیگر سوال کنید. من اصلا خودم را در معرض این طور مسائل قرار نمیدهم. چون کار من، تامین آب و برق است. اول صحبت هم عرض کردم. این اولین باری است که از من سوال شده است و این آخرین باری است که به آن جواب میدهم. چون برای کار سنگین و بزرگی تعهد داریم. دوم شهریور امسال به مناسبت هفته دولت، جلسه هیات دولت به شکل مجازی در حضور رهبر معظم انقلاب تشکیل شد. ایشان در فرمایشاتشان قریب به مضمون فرمودند که «این کار خوبی که وزارت نیرو انجام میدهد و هفته به هفته طرحهایش را مطابق برنامه افتتاح میکند باید به این قول تا آخر عمل کرد و باید با جدیت به آن عمل کند.» این یک باید است. در این شرابط تحریمی، ایفای این تعهد کار سادهای نیست. حتی اگر همه چیز فراهم باشد برای انجام این تعهد به وقت و زمان نیاز داریم. در وزارت نیرو واقعا توجیهی نداریم برای اینکه وقتمان را به کار دیگری اختصاص دهیم.
