سدپرس : بشر امروزی تحت تعابیر توسعه و پیشرفت درحال ساختن دنیایست که رفته رفته تکنولوژی در حال رسوخ به همه ابعاد پیدا و پنهان آن می باشد، استفاده از تکنولوژی از حالت نیاز به تعلق تبدیل شده و هم اکنون درحال بروز پدیده اعتیاد به تکنولوژی هستیم حتی روشن شدن برخی زوایای مضر تکنولوژی ها مانع گسترش آن نشد و این خود گواه وابستگی شدید جامعه امروزی به مدرنیته شدن است و از طرفی بشر خط قرمزی هرچند کم رنگ بنام حفاظت از محیط زیست برای خود تعریف کرده تا خود را اقناع کند که مسیر توسعه بشری درحال کنترل است و صدمه ای به محیط زندگی نمی زند. خط قرمزی که اجبارا بایستی همه نیازهای ضروری بشر را درنظر بگیرد و حافظ محیط زیستی باشد که بشر برای زنده ماندن درحال تخریب آن است و تقارن زندگی صنعتی ورشد جمعیت همراه با ایجاد فرصت زندگی بهتر مطالبه گران محیط زیست را وادار به پذیرش عبور از خط قرمزهایشان کرده چرا که خیلی از نیازی های اساسی جامعه امروزی فقط با روش های صنعتی بعضا مخرب محیط زیست قابل برآورده شدن است.
دست خالی مدافعان محیط زیست برای جایگزینی الگوی های مخرب بدلیل عدم قطعیت ها در نتیجه مطالعات و در نتیجه تردید در تحلیل های مبتنی بر بازخورد فرایندهای دراز مدت تجربه نشده چالش بسیار پیچیده ای را پیش روی بشر قرار داده ،سدسازی نمونه ای از هزاران فراینده مخرب محیط زیست است که انسان برای تامین نیازهای خود آغازنمود.ازچالش میان حافظان محیط زیست و سدسازان و سدداران این سوال مهم مطرح می شود ایا بجز سد سازی راه حل دیگری برای تامین منابع آبی برای مصارف ضروری بشر وجود دارد.؟ویااکوسیستم منطبق با خلقت برای این ضرورت باچه معیاری انتخاب شود آیا صنعت سدسازی تنها گزینه بشربود؟ سد سازان قدمت اولین سد را به تاریخ سه هزار سال قبل ازمیلاد بنام سد جاوا درکشور اردن ثبت کرده اند این سد برای تامین آب شرب ساخته شده بود که از آن زمان تاکنون بیش چهل هزارسد درکشورهای مختلف جهان ساخته شده که به طور تصادفی ویا مرتبط تعدد سدها با توسعه آن مناطق رابطه مستقیمی دارد . به هرحال سدها مولد انرژی ارزان و پاک هستندو درشرایط فعلی تولیدات کشاورزی و صنعتی متضمن وجود ذخیرآب در مخازن سدهاست. اما آیا وجود ارتباط دو مکانیزم توسعه و سدسازی توجیه قابل قبولی برای ادامه آن است ؟ در صورت رد این فرضیه ایا الگوی دیگری برای توسعه وجود دارد؟ چه مرجعی نسخه جایگزین را تجویز کند که متضمن توسعه پایدار باشد ودر بازه زمانی دراز مدت عوارض منفی اش گیربان گیر بشر نگردد ؟ البته چه بپذیریم این صنعت خوب است یا بد سدها درمیانه دوم عمر طبیعی خود بوده و رفته رفته باید شاهد خروج سدها ازچرخ طبیعت باشیم وبه اجباردرجستجوی جایگزینی مناسب برای این صنعت باشیم .
اما براستی روش جایگزین چیست ؟ سوال مهمی که پاسخی مهمتر از خود دارد. برای پاسخ قطعا نباید به دانش بشر اعتماد کرد.
ادامه دارد
